என் இனிய அனுபவம் – பகுதி 3

நோட்ஸை வாங்கிக் கொண்டு போய் எதுவும் சொல்லாமல் டீச்சரிடம் கொடுத்துவிட்டு நான் என் இருக்கையில் அமர்ந்து கொண்டு பாடத்தை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன், எனக்கு பக்கத்தில் இருந்தவன் பேரை இதுவரை சொல்லாமல் விட்டு விட்டேனே, அவன் பெயர் சிவா,
நான் பாடத்தை கவனிக்க, அவனோ டீச்சரை கவனிக்க ஆரம்பித்தான், இனி வம்பு வேண்டாம் என்று ஒதுங்கிக் கொண்டேன், அன்று எப்படியோ பொழுது போய் விட்டது, ஆனால் அடுத்த நாள், நான் நினைச்சு பார்க்க முடியாத நாள்,

முதல் பாட வகுப்பு முடிந்து, இரண்டாம் பிரிவுக்கான மணி அடித்தது, இன்று என்ன மனநிலையில் வரப்போகிறாளோ எதற்கும் கொஞ்சம் எச்சரிக்கையாகவே இருப்போம் என்ற சிந்தனையில் விமலா டீச்சர்க்காக காத்திருந்தேன்,
வந்தாள் வரும்போதே பத்ரகாளியாக மாறியிருந்ததை அவள் கையில் இருந்த கம்பையும், முகத்தையும் பார்த்து தெரிந்து கொண்டேன், வகுப்புக்குள் நுழைந்ததும் முதல் பார்வையே என் மீது தான் பதிந்தது,
டேய் இங்கே வாடா, என்னை பார்த்து அழைத்தாள், எனக்கோ உடம்பெல்லாம் உதறல் எடுக்க ஆரம்பித்தது, இல்லை டீச்சர்,
வாடா அதட்டல் அதிகரிக்கவே அவள் அருகில் சென்றேன், சிவாவை பார்த்தேன், மனசெல்லாம் சந்தோஷமாக இருந்தான்,
நான் அவள் அருகில் போனதும் என்னங்க டீச்சர்,…………. கையை நீட்டுடா,
எதுக்கு டீச்சர், நான் தான் எந்த தப்பும் பண்ணலையே?……
தப்பு பண்ணலையா,.. நேத்து உன்னை உமாகிட்ட போய் நோட்ஸ் தானே வாங்கிட்டு வரச்சொன்னேன், அங்கே போய் என்ன கலாட்டா செய்தாய்,
அய்யோ டீச்சர், அந்த பொன்னுங்க தான் என்கிட்ட வம்பு பண்ணுச்சுங்க, பொன்னுங்களா அதுக பேய்ங்க, டீச்சர், சரியான வாயாடி,
ஏண்டா என் தங்கச்சியை பத்தி என் முன்னாடி இவ்வளவு தைரியமா பேசுகிரியே, அப்ப அவகிட்ட அங்கே என்னவெல்லாம் பண்ணியிருப்பாய்,
அய்யோ, அது சுத்தப்பொய் டீச்சர், அப்பா நீ சொல்வதுதான் உண்மையா, கையை நீட்டுடா, சொல்லும்போதே, முதுகில் ஒன்றும் தொடையில் ஒன்றும் போட்டாள்
அய்யோ வலிக்குது டீச்சர்,..ம்ம்ம்ம், அம்மா வலிக்குதே கதறினேன், நான் கதறுவதை பார்த்து சிவா சைகையாலே கச்சேரி வாசித்தான், அவனை பார்க்க பார்க்க எனக்கு பத்திகிட்டு வந்தது, நான் அழுவதை கண்டும் கூட மனம் இரங்காமல் அடிப்பதிலேயே குறியாக இருந்தாள் அந்த அழகான ராட்சஸி,
தடுத்து பார்த்தேன், முழங்கை, தலை எல்லா பக்கமும் அடி விழுந்தது, பார்த்தேன் என்னால் அடியை தாங்க முடியவில்லை, என்ன டீச்சர் எதற்கெடுத்தாலும் என் மீதே பழியை போடுறிங்க, ஒங்கிய குச்சியோடு அவளின் மணிக்கட்டை பிடித்தேன், பஞ்சு மாதிரி மென்மையாக இருந்தது, கையை விடுடா இன்னொரு கையையும் ஓங்கினாள், அந்த கையின் மணிக்கட்டை இன்னொரு கையால் கெட்டியாக பிடித்து கொண்டேன்,
அவள் விசும்பி பார்த்தாள் முடியவில்லை, எனக்கு என்னவோ அவளின் கரங்களை பற்ற, பற்ற சுகமாக இருந்தது, அவளை கையை விடுடா வலிக்குது,
பின்னே என்ன டீச்சர், உங்க தங்கைச்சி தப்பு பண்ணியிருக்காத, சிவாவை காட்டி இவன் சொன்னாலும் அடிக்கிரீங்கா, உங்க தங்கச்சி சொன்னுச்சுனு அடிக்கிரீங்கா, நான் என்ன அடி வாங்குவதற்காகவே பள்ளிக்கு வர்றேனா, இவன் பண்ற தப்பு உங்களுக்கு தெரியாது, நீங்க பாடம் நடத்தும்போது பாடத்தை கவனிக்காமல் உங்களையே பார்த்துகிட்டுருக்கான், அவனை மாட்டி விடுவதற்காக அதன் அர்த்தம் தெரியாமல் அவளிடம் உளரினேன்,
நான் சொன்னதுதான் மிச்சம், அவளுக்கு எங்கிருந்துதான் அவ்வளவு வீரம் வந்தது என்றே தெரியவில்லை, ஒரே விசும்பல் தான் நான் கீழே விழுந்து விட்டேன்,
சிவாவையும் எழுத்தரிக்க சொல்லி போட்டாளே போடு இப்ப நினைச்சாலும் அடி வயிறு கலக்குது, ஏண்டா படிக்க தான் வர்ரீங்கனு பார்த்த, இதுல சைட் வேற, அங்கே சுத்தி, இங்கே சுத்தி கடைசியில் கத்து குடுக்குற டீச்சரையையுமா சைட் அடிக்கிரீங்கா, வாங்க இப்பவே HMகிட்ட போய் உங்களை பத்தி சொல்லி உங்க டீசியை கிளிச்சு வீசஸ் சொல்கிறேன் கோபத்தோடு உறுமினாள்,
அவள் சைட் என்று சொல்கிறாளே அதற்கு அர்த்தம் தெரியாமல் நான் முழிக்க, அதோடு இல்லாமல் அவனை மாட்டி விட்ட சந்தோஷத்தில் நான் கொஞ்சம் வீராப்பாக நிற்க அவனோ இல்லை டீச்சர் அவன் வேண்டும் என்றே என் மீது பழியை போடுகிறான், நான் அப்படிப்பட்டவனெல்லாம் கிடையாது என்னை மன்னிச்சுடுங்க டீச்சர், தொபக்கடின்னு அவள் காலில் விழுந்தான், நமக்குதான் கொஞ்சம் குசும்பு சாஸ்தியே, அந்த நேரத்தில் வலியை விட எனக்கு சிரிப்புத்தான் வந்தது,
அவனை எழுந்தரிக்க சொல்லிவிட்டு, என்னை பார்த்து இவன் செஞ்சாலும் செஞ்சுருப்பான் மனதிற்குள் கருவி கொண்டு இருவரையும் அமர சொன்னாள், ஆனால் அவள் என் மீது பதித்த பார்வை என்னை பள்ளியிலிருந்து நிப்பட்டாமல் அப்ப, அப்ப எனக்கு டார்ச்சர் கொடுக்க வேண்டும் போல் இருந்தது,
நான் எப்படி இதை யூகித்தேன் என்றால் அவள் அடுத்தடுத்த நாட்களில் என்னை பழிவாங்கியதை வைத்து தெரிந்து கொண்டேன்,
அதன் பின்பு நானும் என்னை கொஞ்சம் கன்றோல் பண்ணிகிட்டு படிப்பில் கவனத்தை செலுத்த ஆரம்பித்தேன், அவள் வகுப்பில் மட்டும் என்னை அனுமதிக்காமல் சின்ன சின்ன வேலைகளை கொடுத்து வெளியே அனுப்பவதிலேயே குறியாக இருந்தாள், மத்த பாடங்களை கவனித்தாலும், கணக்கில் என்னால் சரியான கவனம் செலுத்த முடியவில்லை, நாட்களும் நெருங்கின காலண்டுத் தேர்வும் வந்தது, அந்த இடைப்பட்ட காலங்களில் எனக்கும் சிவாவுக்கும் சிறு சிறு சண்டைகள் வரும், அப்படியே வந்தாலும் நான் ஒதுங்கிப் போய் விடுவேன்.
அன்று விடுமுறையெல்லாம் முடிந்து காலாண்டுத்தேர்வுக்கான மதிப்பெண் பேப்பர் கொடுக்கும் நாள்.
அனைத்து பரீட்சை பேப்பர்கள் கொடுத்த கொஞ்ச நேரத்தில், ப்யூன் வந்து யார் இங்கே ஜெய்சந்திரன், நான் எழுந்ததும் உன்னை HM வரச்சொன்னார், அவன் போனதும் எதற்காக என்னை HM வரச்சொல்லியிருக்கார், ஒரு வேளை என்னைப் பத்தி ஏதாவது விமலா டீச்சர் தவறாக சொல்லியிருப்பாளோ, அவ்வளவுதான் தொலைஞ்சேன், இன்றோடு டீ சி கிழியப் போகுது,
ஏற்கனவே மேத்ஸில் வேற மார்க் கம்மி, அந்த டென்ஷனோடு, இந்த டென்ஷனும் பற்றிகொள்ள பயத்துடன் HM ரூமுக்குள் நுழைந்தேன், என்னை பார்த்ததும் உள்ளே வரச்சொன்னவர் நீ………… நான் ஜெய்சந்திரன் 9th சார் சொன்னபடி கைகளை பவ்யமாக கட்டிக்கொண்டேன், நான் சொன்னதும் அவர் முகத்தில் அவ்வளவு சந்தோஷம்,
என்னை பார்த்து புன்னகைத்தவாறே எதிரே இருந்த சேரில் அமர சொன்னார், பரவாயில்லைங்க சார், நான் இப்படியே நிற்கிறேன், எதற்காக என்னை வரச்சொன்னிங்க என்ற காரணத்தை தெரிஞ்சுக்கலமா ஆர்வமாக கேட்டேன், …………….பரவாலைப்பா உக்காரு,
நான் கூச்சத்துடன் சேரின் நுனியில் அமர, வந்தாள் வில்லி, …………மே…கம்.ன்.. சார், …… யெஸ் கம்…ன், மரியாதைக்காக எழுந்தேன், உள்ளே வந்தவள் என்னை பார்த்து முறைத்துவிட்டு HM பக்கம் பார்வையை செலுத்தினாள்,
உட்காருங்க மேடம், தம்பி நீயும் உட்கார், நானும் விமலா டீச்சரும் பக்கம், பக்கம் அமர்ந்தபடி அவரை குழப்பமாக பார்க்க, எதற்காக இருவரையும் வரச்சொன்னேன் என்று குழப்பமாகத் தானே இருக்கீங்க,
ஆமாம் சார், அவள் தான் பதில் சொன்னாள்,
மேடம், ஜெய்சந்திரன் உங்க ஸ்டுண்ட்தானே, ஆமாம் சார்…அதற்கென்ன ஏதாவது தப்பு………..இழுத்தாள்,
அதெல்லாம் இல்லைங்க, இவன் படிப்பு சம்மந்தமாக பேசுவதற்காக வரச்சொல்லியிருந்தேன், …அப்பாடா என் மனசு நிம்மதியானது,
நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை, இப்படி ஒரு மாணவனை, என்ன ஒரு பிர்லியெண்ட், இவன் மதிப்பெண்களை பார்த்து நானே ஆச்சர்யபட்டு போய்ட்டேன், வாங்கியிருக்கும் மதிப்பெண்கள் தெரியுமா, அவர் சொல்லும் போது அவள் முகம் போன போக்கை பார்த்து எனக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது.
தமிழ்-98, ஆங்கிலம்-98, அறிவியல்-100, சமூக அறிவியல்-100, ஆனால் கணக்கில் மட்டும் 82 தான், அதுதான் உங்களை வரச்சொன்னேன், இப்ப நான் அழைத்ததற்கான காரணம் உங்களுக்கு புரிஞ்சிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்,
நான் ஏதாவது அவளை பற்றி தவறாக சொல்லியிருப்பனோ என்று அவள் முகம் வெளிற ஆரம்பித்தது, சார்…………..
என்ன மேடம் புரியலையா, எல்லா சப்ஜெக்ட்லயும் நல்ல மதிப்பெண் வாங்கியவன் கணக்கில் மட்டும் கொஞ்சம் வீக்காக இருக்கான், அது மட்டும் மாறினால் 10thல் இவனால் இந்த பள்ளிக்கு பேரும், புகழும் கிடைக்கும், அதுவும் நான் தலைமை ஆசிரியராக இருக்கும்போது, அதனால் மேடம் நீங்க நினைச்சா இவனை மாத்திடலாம் என்ன சொல்ரீங்கா,
சார் நான் எப்படிங்க,… எல்லோருக்கும் பொதுவாகத்தானே பாடம் நடத்துகிறேன், அதில் இவனுக்கு மட்டும் எப்படி, நிறுத்தினாள்,
அதான் மேடம் நீங்க கொஞ்சம் சிரமம் பார்க்கமால் எனக்காகவும் இந்த பள்ளிக்காகவும் இந்த உதவியை கண்டிப்பாக செய்ய வேண்டும். இழுத்தார், நான் எதுவும் பேசமால் அவர்கள் பேசுவதை அமைதியாக கேட்டு கொண்டுருந்தேன்,
சார் என்ன உதவி என்னிடம் எதிர்பார்க்கிரீங்க,…………. மேடம், இ இவனுக்கு மட்டும் தனியாக பள்ளியில் ஸ்பெஷல் கிளாசுக்கு ஏற்பாடு செய்தால் அது மற்ற மாணவர்களிடம் தேவையில்லாத பிரச்சனைகளை ஏற்படுத்தும், அதனால் நீங்க கொஞ்சம் சிரமம் பார்க்கமால் இவனுக்கு உங்கள் வீட்டில் வைத்து ட்யூசன் சொல்லிகொடுக்கனும், இது என்னோட விருப்பம் மட்டும் அல்ல, பள்ளி நிர்வாகத்தின் ஆசையும் கூட, சொல்லி விட்டு அவள் முகத்தை பார்த்தார்,
என்னமோ யோசித்தவள், சார் நீங்க சொல்வது புரிகிறது, ஆனால் எனக்கும் என் குடும்பத்தையும் கவனுக்கனுமே, என் மகனோ நான்கு வயது சிறுவன், என் husband ஆபிஸ்க்கு போகிறவர், இருக்கிற கொஞ்ச நேரம் அவர்களோட செலவழிக்கனும், அதனால் தான் ட்யூசன் எடுப்பதில்லை, அதுவுமில்லாமல் பள்ளி விசயங்களை வீட்டிற்கு கொண்டு போனால் சங்கடப்படுவார், ப்ளிஸ் சார் என்னை புரிஞ்சுக்குங்கா,
அதானே என்னை கண்டாலே பிடிக்காது, எப்படி என்னை வீட்டிற்கு அனுமதிப்பாள்,…………….ம் புரியுது மேடம், நான் வேண்டும் என்றால் ஒரு ஐடியா சொல்கிறேன் உங்களுக்கு பிடிச்சுருந்தா ஓகே, இல்லை என்றால் நான் வேற டீச்சரை வைத்து அவனுக்கு பாடம் நடத்த ஏற்பாடு செய்து கொள்கிறேன்,
எதற்கு சார் அவள்கிட்ட கெஞ்சுரீங்க, அவள் என்னை ஒழுங்கா வகுப்பில் உட்கார விட்டாலே போதும், கணக்கிலும் 100 மார்க் தான், என் மனசு சொன்னது, எப்படி தைரியமாக சொல்வது, சொன்னால் அதிகப்பிரசிங்கத்தனமாகி விடாது,
மேடம் நீங்க பள்ளி முடிந்ததும், ஈவினிங்க் ஒரு மணி நேரம் இவனுக்கு ட்யூசன் சொல்லி கொடுத்துட்டு, ஒரு மணி நேரம் உங்க சொந்த வேலையை பார்க்க இவனை உங்களுக்கு உதவியாக வைத்து கொள்ளுங்கள், உங்களுக்கும் உதவியாக இருக்கும், நேரமும் மிச்சமாகும், இந்த உதவியை நீங்க செய்வதால் உங்களுக்கு பள்ளி நிர்வாகத்திடம் இருந்து, மாதம், மாதம் உங்கள் சம்பளத்தோட 1000ரூபாய் அதிகமாக கொடுக்க ஏற்பாடு பண்ணியிருக்காங்க, என்ன சொல்ரீங்க,
என்னை பழிவாங்கறதுனாலே அவளுக்கு சந்தோஷம், இதில் கரும்பு தின்ன கூலியா, சந்தோஷமாக தலையாட்டினாள், …..அங்கே தப்பி, இங்கே தப்பி கடைசியில் கறிகடைக்காரன் கிட்ட மாட்டிக் கொண்ட ஆட்டின் நிலை போல் இருந்தது என் மன நிலையும்,
இறுதியில் என்னை பார்த்தவர், நான் சொன்னதையெல்லாம் கேட்டீயல்ல, மேடம் சொல்வதை கேட்டு, நல்ல படியாக படிக்கனும், சரிங்க சார் விடைபெற்றோம்.
வெளியே வந்த நான் அவள் முகத்தை பார்க்க, அவள் என்ன என்று கேட்டாள், நான் பள்ளி விட்டதும் உங்க கூட வீட்டுக்கு வரட்டா, எனக்கு உங்க வீடு தெரியாது மேடம், அதனால் தான் கேட்டேன் மேடம்,
யோசித்தவள், நான் உமாகிட்ட சொல்றேன், அவள் அவ ப்ரண்ட்ஸ்ங்க கூட வருவாள், அவர்கள் கூட நீயும் சேர்ந்து வந்துடு,
மேடம் இன்னைக்கே வரனுமா, அப்படி என்ன வேற வேலை இருக்கு துரைக்கு, ஒழுங்கா வந்து சேர்ந்திடு எச்சரித்துவிட்டு போனாள்.
- தொடரும்